لباس بومی و محلی جنوبی

آشنایی با لباس های سنتی استان ها و نقش آن در شکل گیری فرهنگ هر منطقه

آشنایی با لباس های سنتی استان ها و نقش آن در شکل گیری فرهنگ هر منطقه

لباس سنتی و نحوه ی پوشش مردم هر منطقه معرف فرهنگ بومی آن مردم می باشد. عوامل گوناگونی بر انتخاب پوشش در هر منطقه موثر می باشد. آب و هوا، ساختار اجتماعی، ارزش ها و در نهایت سلایق و خرده فرهنگ های موجود در هر منطقه از جمله عواملی می باشند که می تواند نحوه پوشش مردم را در آن منطقه شکل دهند. ایران یکی از کشورهای بزرگ و دارای سابقه تاریخی طولانی می باشد. همین امر سبب شکل گیری فرهنگ های متفاوت در مناطق مختلف آن گردیده است. شاید بتوان در نحوه پوشش مردم در مناطق مختلف ایران اشتراکاتی یافت. اما بدون شک ما شاهد تنوع بزرگی در نحوه استفاده از البسه در مناطق مختلف این کشور می باشیم. با وجود تمام این تفاوت های فرهنگی آنچه همه ی ما را همچون یک خانواده بزرگ و متحد می نماید خاک مقدس کشورمان ایران است.

پوشش محلی مردم بلوچ

لباس زنان بلوچی از زیباترین و باارزش ترین لباس های سنتی در بین اقوام ایرانی می باشد. این لباس به مانند تابلویی هنری نگاه هر بیننده ای را شکار می کند. سوزن دوزی عنصر اصلی به کار رفته در ساختار این لباس ها می باشد. لباس زن بلوچ نمایانگر ذوق و پیوند عمیق آنها با طبیعت است. زنان بلوچ در لباس های خود با سخاوت تمام از هنر دستشان بهره می برند. این لباس ها که دارای بخش های متعددی هستند شامل سربند، سریگ( روسری هایی بلند)، پاجانگ( شلوارهای گشاد)، تکو، دولاق، تمبو و نوعی پیراهن زیبا که از هر دو طرف دارای چاک می باشد تشکیل شده است. علت شکوه بی مانند این لباس ها را می توان در کاربرد نخ های ابریشمی در ساختارش یافت.

معرفی لباس های سنتی استان ها

در دیگر وبلاگ ها معرفی انواع لباس زنانه گفتیم که زنان لباس هی سنتی خود را با دست می دوختند و زمان زیادی را برای این کار می گذاشتند و الان هم زیاد تفاوتی ایجاد نشده و در حال حاظر هم به کمک دست این نوع لباس های سنتی ساخته و پرداخته می شوند و به همین دلیل گران قیمت تر هستند اما در مزون سلست به دلیل فروش بالا ما سعی در پایین نگه داشتن قیمت ها داریم.

با معرفی لباس های سنتی استان ها و شناخت دقیق ظرافت های حاکم بر آنها متوجه تمایزاتی در نوع پوشش زنان و مردان می شویم. برای مثال با وجود تنوع در رنگ و طرح لباس های زنان بلوچ ما شاهد سادگی فراوانی در لباس مردان این سرزمین می باشیم. لباس مردان بلوچ از شلواری گشاد(پاجانگ) به همراه یک پیراهن بلند(چانگ) و همچنین عرق چین(پاک) تشکیل شده است. اکثر مردان این سرزمین پوشیدن لباس هایی با رنگ روشن مانند سفید را ترجیح می دهند.

پوشش محلی آذری

آذربایجان نیز مانند تمام نقاط کشور از فرهنگی غنی برخوردار می باشد. یکی از المان های نمایش فرهنگ و عقاید هر ملتی قطعا نوع پوشش آن مردمی باشد. در آذربایجان نیز زنان و مردان دارای لباس هایی خاص و زیبا می باشند که با فرهنگ آنها عجین گردیده است. در آذربایجان لباس نشانه ای برای نمایش وضعیت تاهل و یا سن فرد می باشد. البته در قرن اخیر استفاده از این لباس ها به پر رونقی گذشته نمی باشند و تنها در برخی از مراسم های خاص مورد استفاده قرار می گیرند. زنان آذری در انتخاب لباس بسیار خوش سلیقه اند. آنها لباس هایی با رنگ های روشن و پارچه هایی از جنس ترمه و مخمل را برای پوشش سنتی خود ترجیح می دهند.

دخترکان این دیار دوشیزگی خود را با استفاده از کلاه هایی به نام برک به نمایش می گذاشتند. همچنین مادران مسن نیز با بستن سربندی بر روی روسری خود از تجارب سال ها زندگی در دنیا خبر می دادند. در ساختار لباس های سنتی آذری لباس رویی که دارای آستین های گشادی می باشد کوینک می نامند. جنس پارچه به کار رفته در این قسمت از لباس ها غالبا ابریشم می باشد. بخش بعدی لباس آذری جبکن نام دارد که دارای آستین هایی خاص و بلند می باشد.

پوشش مردم اذری بسیار زیبا و چشم نواز است و شباهت هایی با پوشش مردان جنوبی نیز دارد که می توان به نحوه پوشش آنها درعروسی ها یا مجالس مختلف گفت زنان جنوبی و محلی نیز به همین صورت است و شباهتی از نوع رنگ های شاد با هم دیگر دارند.

لباس سنتی مردان آذری نیز از یک عرقچین، کلاه یون بورک، پیراهن سفید با یقه ای گرد(کوینک)، کت بلند( آرخالق) و کفش پوستی به نام گالش یا چاروق تشکیل شده است. همچنین در لباس سنتی مردان آذربایجان فشنگ و خنجر نیز به عنوان بخش مهمی از لباس به چشم می آید. هر دوی این زیورآلات در لباس مردان نماد سلحشوری برای این مردم می باشد. معرفی لباس های سنتی استان ها به شناخت نشان های فرهنگی حاکم بر آن جامعه نیز کمک می نماید.

لباس سنتی کردی

نوع پوشش در شهرهای کرد نشین کشور دارای تنوع بسیار زیادی می باشد. با شناخت و معرفی لباس های سنتی استان ها کاملا متوجه می شویم که نوع لباس سنتی در این شهرها از آداب و رسوم، باورها و وضعیت اقلیمی منطقه نشات گرفته است. به گونه ای که پوشش با تغییر فصل در این استان ها کاملا تغییر می کند. مردم کرد کشور با حفظ آداب و سنن خود پوشش خویش را نیز از تغییر مصون نگه داشته اند. نقطه اشتراک در پوشش تمام اقوام کرد کشورمان پوشانندگی کامل لباس های آنها می باشد. در لباس زنان کرد ما شاهد استفاده از رنگ هایی شاد و زیبا می باشیم. لباس بانوی کرد از بخش های مختلفی تشکیل شده است.

این زنان لباس خود را با شلوارهایی از جنس حریر به نام جافی کامل می نمایند. شال در فرهنگ زنان کرد نقش مهمی دارد آنها با استفاده از شال های کمری خود را در برابر سرمای گزنده شهرهای غربی کشور مصون می کنند. زنان کرد برای زیبایی بیشتر نیم تنه ای زیبا به نام کلنجه بر روی پیراهن های بلند خود می پوشند. همچنین آنها زیبایی موی خود را با روسری های بلندی به نام کلکه می پوشانند. در نهایت آنها کلاهی به نام کلاو را بر سر خود قرار می دهند. لباس مردان کرد نیز شامل شلوارهایی گشاد به نام پاتول و نیم تنه هایی به نام ملکی و یا چوخه می باشد. مردان کرد نیز مانند زنان در کمر خود از شال هایی بلند استفاده می کنند. در نهایت بر سرشان پارچه ای به نام دستار قرار می دهند و از کلاه پیچ و کولاو برای ثابت نگه داشتن آن استفاده می کنند. کفش مورد استفاده توسط مردان کرد نیز کفشی موسوم به کلاش می باشد.

معرفی لباس های سنتی استان ها  بالاخص پوشش سنتی مردم گیلان

لباس سنتی در گیلان دارای تنوع فراوانی می باشد. از نظر نحوه پوشش ما در استان گیلان شاهد یک طبقه بندی جغرافیای خاص می باشیم. به نحوی که نوع پوشش زنان شرق گیلان که به نام رسوخی خوانده می شود با سایر بخش های این استان کاملا متفاوت می باشد. برای معرفی لباس های سنتی استان ها توجه به تمام نکات ضروری می باشد. برای مثال پوشش مردم غرب گیلان تحت عنوان تالشی و لباس زنان شمال گیلان را قاسم آبادی می نامند. لباس سنتی معروف در گیلان قاسم آبادی نام دارد. این لباس از چند بخش متفاوت تشکیل شده است. روسری های خاص و ابریشمی در آن که به نام مندیل می خوانند. جلیقه ای که با سکه های قدیمی به زیبایی و ظرافت تزیین شده است نیز بخشی از ساختار این لباس می باشد. در نهایت پیراهنی زیبا و دامنی با نوارهای زیبا و موازی به رنگ هایی شاد که در تمام طول دامن دوخته شده است بخش های تشکیل دهنده این لباس می باشند.

مردم گیلان از کفش هایی بسیار راحت استفاده می کنند که در وبلاگ آشنایی با لباس بومی قشم گفته بودیم دمپایی و کفش های استفاده می شود که تاریخ آنها بر میگردد به سالیان بسیار دور و بدلیل هوای گرم در جنوب ایران بسیار کفش و دمپایی خنک استفاده میکنند.

در برخی از قسمت های این استان زنان برای پوشش خود از چادر شب ها استفاده می کنند. آنها از چادر شب ها به عنوان کمربندهایی محافظ در برابر سرما استفاده می کنند. در برخی از نقاط کوهستانی گیلان زنان برای در امان بودن از سرمای رشته کوه های البرز از لباس هایی خاص از جنس چادر شب به نام الجاقبا استفاده می کنند. تنوع رنگ در لباس های گیلانی بسیار بالا می باشد و آن را به یکی از نشانه های فرهنگی ایران سرزمین تبدیل نموده است. شما برای معرفی لباس های سنتی استان ها باید به تمام شاخصه های خاص سنتی موجود در آن استان توجه نمایید.

لباس سنتی در گیلان دارای تنوع فراوانی می باشد. از نظر نحوه پوشش ما در استان گیلان شاهد یک طبقه بندی جغرافیای خاص می باشیم. به نحوی که نوع پوشش زنان شرق گیلان که به نام رسوخی خوانده می شود با سایر بخش های این استان کاملا متفاوت می باشد. برای معرفی لباس های سنتی استان ها توجه به تمام نکات ضروری می باشد. برای مثال پوشش مردم غرب گیلان تحت عنوان تالشی و لباس زنان شمال گیلان را قاسم آبادی می نامند. لباس سنتی معروف در گیلان قاسم آبادی نام دارد. این لباس از چند بخش متفاوت تشکیل شده است. روسری های خاص و ابریشمی در آن که به نام مندیل می خوانند. جلیقه ای که با سکه های قدیمی به زیبایی و ظرافت تزیین شده است نیز بخشی از ساختار این لباس می باشد. در نهایت پیراهنی زیبا و دامنی با نوارهای زیبا و موازی به رنگ هایی شاد که در تمام طول دامن دوخته شده است بخش های تشکیل دهنده این لباس می باشند.

در برخی از قسمت های این استان زنان برای پوشش خود از چادر شب ها استفاده می کنند. آنها از چادر شب ها به عنوان کمربندهایی محافظ در برابر سرما استفاده می کنند. در برخی از نقاط کوهستانی گیلان زنان برای در امان بودن از سرمای رشته کوه های البرز از لباس هایی خاص از جنس چادر شب به نام الجاقبا استفاده می کنند. تنوع رنگ در لباس های گیلانی بسیار بالا می باشد و آن را به یکی از نشانه های فرهنگی ایران سرزمین تبدیل نموده است. شما برای معرفی لباس های سنتی استان ها باید به تمام شاخصه های خاص سنتی موجود در آن استان توجه نمایید.

لباس محلی خراسان

استان خراسان یکی از بزرگترین استان های شرق کشور محسوب می شود. با معرفی لباس های سنتی استان ها به راحتی در می یابیم که بافت انسانی ساکنان این استان از قومیت های متفاوتی تشکیل شده است. مردم کرمانج، ترکمن، تربت، طوس و سایر بخش های این استان هر کدام دارای پوشش سنتی خاص خود می باشند. مردم خراسان شمالی در لباس های سنتی خود غالبا از المان های موجود در طبیعت بهره می برند. زنان و دختران کرمانجی لباس هایی شاخص به تن می کنند. که این لباس ها از بخش های متعددی مانند چارقد( یاشار)، بلوز( کراس)، دامن یا شلوار و جلیقه و شلیته تشکیل شده اند. یکی از شاخصه های مهم لباس سنتی مردم خراسان شمالی پوشش کامل این لباس ها می باشد. رنگ در این لباس ها نقش مهمی ایفا می کند. آنها همواره از در بخش های خاصی از این لباس سوزن دوزی های زیبایی انجام شده که ظاهر لباس را زیباتر جلوه می دهد. در فرهنگ ترکمن استفاده از پارچه های ابریشمی بالاخص در لباس عروس خانم ها بسیار دیده می شود. لک و چلبی بخشی از این نوع لباس ها می باشند که در مراسم ازدواج مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین در لباس بانوان ترکمن از زیورآلات خاصی استفاده می شود که غالبا نماد سلحشوری و جنگاوری مردم این قوم می باشد.

در لباس سنتی مردان ترکمن ما شاهد نوعی سوزن دوزی خاص می باشیم. غالبا این نوع سوزن دوزی در حاشیه آستین لباس و لبه های آنها استفاده می شود. لباس مردان ترکمن هم به رنگ قرمز و با راه راه های مشکی می باشد. آنها معمولا در پوشش خود از کلاه هایی خاص، بزرگ و سفید رنگ استفاده می کنند.

پوشش محلی ساکنان لرستان

زنان لر همچون طاووس هایی زیبا و خرامان در دشت های خوش آب و رنگ استان لرستان روزگار سپری می نمایند. آنها همواره طبیعت را با رنگ های بی نظیرش با پوشش های خاص خود عجین می نمایند. مردان نیز به رسم مرزبانی و غرور ملی هنوز هم با لباس شیرمردی خود چابک سواران دشت های این استان هستند. مردان بختیاری در پوشش خود از کلاه های نمدی به رنگ سیاه و قهوه ای استفاده می کنند. لباس این مردان را زنان با هنر دست خود می سازند و به آن چوقا می گویند. این لباس آنچنان با فکر ساخته و پرداخته شده است که در تابستان خنکی و در زمستان گرما را به این مردم هدیه می دهد. شلوار در لباس سنتی این مردم شلوار دبیت نام دارد که به رنگ سیاه و  بسیار گشاد و آزاد می باشد. ساختار لباس سنتی زنان لر با تنوع رنگی بی نظیر عجین گردیده است.

در زمان معرفی لباس های سنتی استان ها نیاز به توجهی خاص نسبت به پوشش مردم لرستان است. لباس زنان لر از قسمت هایی خاصی مانند کلاه های زینت شده با سکه های قدیمی و مروارید که به آن مینا لچک گفته می شود. روسری های بلند و رنگارنگ که به شکلی کاملا خاص با سنجاق بر روی مینا لچک ثابت می شود و به مینا شهره می باشند. آنها از پیراهن هایی به نام جومه که دارای دو چاک بلند در دو طرف تا کمر زنان می باشد و دامن هایی بلند و پرچینی که بین 8 تا 10 متر پارچه می برند و به آن شلوار قری می گویند در لباس سنتی خود استفاده می کنند. زنان لر بر روی پیراهن های خود جلیقه هایی از جنس مخمل به تن می کنند. رنگ در لباس بانوی لر نماد سن و سال آنها می باشد. به طوری که زنان جوان غالبا از رنگ هایی روشن و افراد کهنسال از رنگ هایی تیره در لباس سنتی خود استفاده می کنند.

تمامی محصولات مزون سلست دست ساز بوده و به دست بانوان زحمتکش بومی دوخته می شوند و ما سعی داشتیم خرید لباس بندری را بین جوانان امروزی رواج دهیم تا همه بتوانند از این ترکیب رنگ زیبا استفاده کنند و با مد های امروزی ست کنند که ترکیب رنگ لباس های امروزی با لباس های سنتی بندری بسیار زیبا و چشم نواز می باشد.

 

امتیاز دهید post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *